شعری منتشر نشده از زنده یاد استاد حشمت الله اسحاقی

نامه ای منظوم در 4 قسمت:


1

فرجی پیشکسوت شعر است

کارگردان هیأت شعر است 


او که بنیان گزار انجمن است

در همه حال یار انجمن است


حاج احمد که میر مجلس ماست

وزنه ی مثبت تعادل ماست


در زمان ریاست ارشاد

رسم هایی نوین به جای نهاد


کارها جملگی قوام گرفت

نام ارشاد احترام گرفت


پس از او احترام کم رنگ است

حرمت این مقام کم رنگ است


او که پیوسته یار ما بوده

مایه ی اعتبار ما بوده


احمد ما نظیر کم دارد

شهر چون او مدیر کم دارد


2

یاد پروین شهریار به خیر

گرچه او نیست یاد یار بخیر


یا علی ذکر صبح و شامش بود

عشق همسایه  ی مدامش بود


3

ما در این شهر امید را داریم

این نهال رشید را داریم


اوستاد جوان شعر و ادب 

که به تفسیر چون گشاید لب


مولوی شرح حال می گوید

شور و شوق وصال می گوید


یا نه این پیر شمس تبریز است 

که کلامش چنین دلاویز است


شاعر فحل و اوستاد ادب

در جوانیش داده داد ادب


4

ما در این شهر آیت عشقیم

ابتدا و نهایت عشقیم


رایت عشق بر فراشته ایم

سنتی خوش به جا گذاشته ایم


ما مریدان حضرت عشقیم

واصلان طریقت عشقیم


تو که در عشق اهل فتوایی

آشنا با طریقت مایی


قسمت می دهم به عزت عشق:

نروی جز طریق حضرت عشق.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد